“To make people DANCE and ENJOY!!...“ 

Atomicat en Koko Mojo Records zijn “min of meer” zelfstandige onderdelen (divisies) van het besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid, Rockstar Records Limited. Het Rockstar Records label werd opgericht in 1979 en is gevestigd in het Spindrift Records House in Clacton-on-Sea in Essex (UK). De zetel van Koko Mojo Records is gevestigd in de tweede grootste stad van Ierland, Cork. Lang voordat de markt overspoeld werd met  goedkope copycat-releases van lage kwaliteit, stond Rockstar Records samen met ACE Records en Bear Family Records bekend om hun heruitgaven van hoge kwaliteit en hun “KILLER-NO-FILLER” ideologie. RR slaagde waar grote labels faalden, door de muziekfans te voorzien van zowel uitgegeven als niet-uitgegeven muziek van klassieke R'n'R-artiesten.

Het doel van Koko Mojo Records is heel simpel: onder de noemer Blues/R&B dansbare muziek uit de jaren 1950 uitbrengen! Hun cd-compilaties zijn samengesteld door ervaren dj's en hun belangrijkste doel is om je te laten dansen “From Argentina via Los Angeles to Ireland, from Blues to Hillbilly and Rockabilly...”. Er dient hierbij opgemerkt te worden, dat er een verschil is tussen de originele, traditionele r&b (een term die uit de jaren voor WOII stamt en die staat voor stevige, rauwe muziek, die zich meer richt op jazz, gospel en blues) en de hedendaagse, moderne r&b (een muziekgenre dat er wel wat van wegheeft en dat een combinatie is van soul, funk en hiphop). Moderne r&b werd populair na het discotijdperk van de jaren tachtig.

  WILLIE DIXON, THE EXQUISITE ARTIST WITHIN HARD NOTCH BOOGIE BEAT…

De relatief onbekende William James Dixon aka WILLIE DIXON (1915-1992)  was één van de belangrijkste songschrijvers van de twintigste eeuw. Dixon werkte als zanger, gitarist, contrabassist, arrangeur, producer en concertpromotor, maar is vooral bekend van de vele bluesstandards die hij schreef. De songs “Little Red Rooster”, “Hoochie Coochie Man”, “I Just Want to Make Love to You”, “Spoonful”” en Back Door Man” werden door hem geschreven. Dixon werkte in de jaren veertig met alle groten van de Chicagoblues voor het Chess-label, zoals Muddy Waters, Howlin' Wolf, Memphis Slim, Bo Diddley en zelfs Chuck Berry. Dixon’s composities werden opgenomen door onder meer Bob Dylan, The Rolling Stones, Creedence Clearwater Revival, The Doors, Jeff Beck Group, Etta James, Cream, Ten Years After, Manfred Mann en Selah Sue. Dixon’s "Wang Dang Doodle" werd onder andere in 1970 door Livin' Blues werd opgenomen. Zijn nummer "I'm Nervous" (1959) werd in 1972 door André van Duin vertaald en opgenomen als "De Zenuwpees". De eerste plaat van Led Zeppelin met dezelfde naam bevat ook twee nummers die gecomponeerd zijn door Willie Dixon, namelijk "You Shook Me" en "I Can't Quit You Baby".

Dixon werd geboren in Mississippi maar vertrok in 1936 naar Chicago waar hij aanvankelijk als bokser werkte. Vanaf 1939 trad hij op als muzikant, maar zijn succes kwam pas nadat hij in 1951 in dienst trad bij Chess Records. Hij overleed op 76-jarige leeftijd aan de gevolgen van hartfalen. Dixon werd opgenomen in de Mississippi Musicians Hall of Fame en na zijn dood in de Rock And Roll Hall Of Fame.

‘Willie Dixon, The Exquisite Artist within Hard Notch Boogie Beat’ die in de reeks Koko Mojo Songwriters uitgebracht werd, concentreert zich op zijn belangrijkste periode, die met de grote Chicago labels, Chess, Checker en Cobra.

Het begin van de R&B situeerde zich rond 1947 en eindigde in 1962. Bij veel van de top opnames was Willie Dixon betrokken. De eerste zes van de 28 tracks van deze compilatie zijn er van het Big Three Trio. In 1939 was Dixon een van de oprichters van de Five Breezes. Omdat de oorlog uitbrak en Dixon consequent weigerde om soldaat te worden, werd hij tien maanden opgesloten. Na WOII richtte hij de Four Jumps of Jive op, die uiteindelijk het Big Three Trio werd. Dit waren zijn vriend en mentor pianist Leonard “Baby Doo” Caston, gitarist Bernardo Dennis (hij werd vervangen door Ollie Crawford), Dixon zelf op contrabas en zang. Zij namen eerst op voor Bluebird, maar de tracks op deze compilatie werden voor Bullet (“Signifying Monkey”), Okeh (“Tell That Woman”) en de meeste hier bij Columbia (het geweldige piano nummer “88 Boogie”, “I Ain’t Gonna Be Your Monkey Man” om het bij de apen te houden en “Big 3 Stomp”) opgenomen. In 1948 boden Phil en Leonard Dixon een job aan bij Chess/Checker. Hij werkte er full time als producer, talenten zoeker, sessie muzikant en songwriter. Hij vertrok bij Chess in 1957 omdat hij, zo vond hij, te weinig verdiende. Hij begon daarna bij Eli Toscano’s Cobra label. Opnames van bij Chess/Checker zijn o.a. “Rockin’ Daddy” met Howlin’ Wolf (zang, gitaar) en Otis Spann (piano), “Mellow Down Easy” met Little Walter (zang, harmonica) en Dave Myers & Robert Lockwood Jr. (gitaar) en “Crazy for My Baby” met een enthousiaste Fred Below op drums. Voor het Cobra label werden eind jaren vijftig o.a. door Betty Everett “My Love”,  door Harold Burrage “Stop fort the Red Light” en door Magic Sam (zang, gitaar) “21 Days in Jail” opgenomen. Buddy Guy nam bij Chess “The Slop Around”, Etta (James) & Harvey (Fuqua) “Spoonful” en Muddy Waters “Tiger in Your Tank” (met James Cotton op harmonica ) op. Om er nog enkele van de lange Willie Dixon lijst te noemen, beginnend met de wat minder bekende goden: Young Guitar Red aka Paul Johnson met “Just You and I” en Tiny Topsy met “Working on My Baby” en verder, Howlin’ Wolf met “Wang-Dang-Doodle” (met Hubert Slim op gitaar), Willie met Memphis Slim (piano) op “Don’t You Tell Nobody” en Bo Diddley met “My Babe” en “You Can’t Judge a Book by the Cover”,om nog enkele van zijn hits te noemen.

(Songwriters series) ‘Willie Dixon’ is een compilatiealbum met 28 originele Dixon jaren vijftig/zestig nummers, die staan voor typische soms stevige, rauwe jungle-beat-r’n’r. Het album archiveert een deel van de muziekgeschiedenis van een blues-legende, die aan de basis ligt van wat nu wereldwijd vele muzikanten aanvuurt om te spelen en vele muziekliefhebbers boeit…” (ESC for Rootstime.be)

Eric Schuurmans